Futbolcular İnsandır

Bizler onları her ne kadar çok üstün yaratıklar olarak görsekte onlar da bizim gibi insan. Mutlulukları ve mutsuzlukları vardır. Bunalımlar yaşarlar, zaman zaman depresyona girerler. Biz bunları unutur, tribünlere gider onlara hakaret eder, küfür eder, hatta elimize birşey geçerse onların kafasına fırlatırız.

Bunları yazmama sebep olan kişi tahmin edebileceğiniz üzere Robert Enke. Daum'un Fenerbahçe'nin başına geçtiği ilk sezon transfer edilen Enke o dönemler Alman futbolunun en iyi kalecilerinden biri olacağını gösteren genç bir kaleciydi. Oynadığı ilk maçta yediği 3 gol ve Fenerbahçe tribünlerinden acımasızca eleştirilmesi, alay edilmesi nedeniyle Fenerbahçe'den ayrılmak istedi. Enke'nin duygusal yapısı O'nun Fenerbahçe'de uzun yıllar kalmasını engelledi. Almanya'ya döndükten sonra Enke futbol kariyerine tavan yaptıracak kadar iyi bir performans sergiledi ve Alman Milli Takım'ının Lehmann'dan sonraki kalecisi olarak ilan edildi. Ancak 2006 yılında 2 yaşında olan çocuğunun kalp rahatsızlığı sonucu ölmesi Enke'nin şanssız yaşamında O'na bir darbe daha vurdu. Son darbe ise geçtiğimiz aylarda spor medyamızda küçük bir haber olarak geçen rahatsızlığıydı. Enke bilinmeyen bir hastalığa yakalanmıştı. Haftalarca takımında yer bulamadı. Bu arada Alman Milli Takım'ındaki formasını da kaybetti. Enke, “Aklıma hep, neden tam bu sırada ve neden yine beni buldu, sorusu geliyor. Ama oldu bir kere. Bunun da elbet üstesinden geleceğim” diye konuşurken belki de içinde büyük fırtınalar yaşıyordu.

Enke olayından bize de bir pay düşüyor mu diye düşünmemiz gerek. Enke'nin 13 günlük Türkiye macerası İstanbulspor maçında Fenerbahçe seyircisinin kendisiyle alay etmesi sonucu son bulmuştu. Alman kaleci yediği hatalı gollerin ardından kurtardığı poziyonlardan sonra Fenerbahçe seyircisi tarafından alay edilmiş ve küçük düşürülmüştü. O'nun bir insan olduğu ve onurunun kırılacağı düşünülmemişti. Umarım böyle olaylar bir daha hiç yaşanmaz. Ne olursa olsun futbolcuların da insan olduğu ve hata yapabileceğini unutmayız.